سازمان ملل به خوبی آگاه است که واشنگتن عمدا در حال پیگیری سیاست بی‌ثبات‌سازی سوریه با هدف توجیه جنگ برای تغییر حکومت این کشور است. پایگاه تحلیلی “گلوبال ریسرچ” در مطلبی با عنوان “آمریکا از طریق مزدورانش در منطقه برای جنگی چندجبهه‌ای با سوریه ‌آماده می‌شود” می نویسد: از زمانی که در ۱۶ ماه مه واشنگتن‌پست گزارشی را درباره ارائه مقادیر زیادی اسلحه به نیروهای مخالف سوریه منتشر کرد، طرح‌های دولت اوباما برای جنگ علیه سوریه از طریق مزدورانش روشن‌تر شده است.

واشنگتن‌پست از ارائه “تسلیحات بهتر و بیشتر” به نیروهای مخالف با این دیدگاه که “رویارویی نظامی گسترده اجتناب‌ناپذیر است”، خبر داده بود که “هزینه آن توسط کشورهای حاشیه خلیج فارس (عربستان و قطر) تامین شده و هماهنگی آن از سوی آمریکا صورت می‌گیرد”. عربستان سعودی و قطر این تسلیحات را با تایید واشنگتن به سوریه ارسال می‌کنند “در حالی که آمریکا تماس‌های خود را با نیروهای مخالف اسد گسترش داده تا کشورهای حاشیه خلیج فارس را در جریان توانایی‌های شورشیان و زیرساخت کنترل و فرماندهی قرار دهد”.”ملحوم الدروبی”، عضو کمیته اجرایی اخوان‌المسلمون نیز در این رابطه گفت منبع دیگر تامین اسلحه اخوان‌المسلمون است که “کانال‌های خود را به سوی شورشیان دارد و از منابعی از افراد ثروتمند و پول کشورهای حاشیه خلیج فارس از جمله عربستان و قطر استفاده می‌کند”. واشنگتن پست نتیجه‌گیری کرد که “پنتاگون گزینه‌هایی را برای سوریه آماده کرده است که شامل حمله هوایی به این کشور و تخریب دفاع هوایی این کشور می‌شود”. روزنامه دیلی‌تلگراف نیز روز ۲۲ ماه مه به نقل از “مایکل ویس”، مدیر ارتباطات جامعه هنری جکسون نوشت که “منابع شورشی شب گذشته به من گفته‌اند که ترکیه نه تنها برای برخی فرماندهان شورشی مورد نظر خود سلاح‌های سبک تامین می‌کند بلکه مخالفان سوری را در استانبول آموزش می‌دهد”.ادامه…..

 

وی افزود، “مردان کهنه‌کاری که در واحد من در ارتش حضور داشتند در روزهای گذشته از سوی سازمان جاسوسی ترکیه فراخوانده شده و مقادیر زیادی سلاح ای‌کی-۴۷ از طریق ارتش ترکیه در حال انتقال به مرز سوریه-ترکیه است. این تجهیزات در دمشق، عدیب نزدیک مرز ترکیه و در زبدانی در مرز لبنان ذخیره می‌شوند.” ویس به پاسخ “جی کارنی”، سخنگوی کاخ سفید به این گزارش واشنگتن‌پست اشاره می‌کند که اصلا شبیه تکذیبیه نبود. وی گفت: “ما به حمایت غیرمخرب از گروههای مخالف ادامه می‌دهیم و با توجه به اینکه من تنها می‌توانم از سوی آمریکا صحبت کنم اما می‌دانیم که دیگران نیز انواع مختلفی از حمایت‌ها را انجام می‌دهند و از شما می‌خواهم که از خود آنها درباره ماهیت فعالیت‌هایشان سوال کنید.”

 

ویس نتیجه‌گیری می‌کند که “ترکیه چنین اقدامی را بدون رضایت یا ترغیب آمریکا انجام نمی‌دهد. همچنین فکر نمی‌کنم سناتور جوزف لیبرمن که خواستار حمله هوایی محدود و ایجاد منطقه ممنوع پرواز در سوریه شده است به این مسئله اشاره کند که دولت در حال نزدیک شدن به پاسخ نظامی به بحران انسانی است که آتش‌بس مضحک کوفی عنان نتوانسته است آن را متوقف کند مگر آنکه وی منصفانه اطمینان یابد که واقعا چنین تاثیری را خواهد داشت”.

 

در گزارش ۲۲ ماه مه “دبکافایل” نیز آمده است که “شورشیان سوریه تسلیحات نسل سوم اولیه ضدتانک خود شامل متیس-ام ۹کی۱۱۵-۲ و کورنت ای را دریافت کرده‌اند. آنها از سوی سازمان‌های جاسوسی سعودی و قطری پس از پیام سری باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا مجهز به این تسلیحات شدند تا خطر حمله نظامی را به منظور سقوط اسد افزایش دهند”.

 

* اولین دخالت نظامی ترکیه در سوریه در حال شکل‌گیری است

 

دبکافایل که نزدیک به منابع نومحافظه‌کار آمریکایی است این تسلیحات را “تنها بخش کوچکی از طرح سربسته آمریکا برای بحران سوریه” می‌نامد و می‌نویسد که “سازمان جاسوسی ترکیه نیز چراغ سبز آمریکا را برای تسلیح شورشیان سوریه با بمب‌های جاده‌ای مناسب صحنه سوریه و آموزش استفاده ناراضیان از آنها در پایگاه‌های نظامی ترکیه دریافت کرده است”. این برابر با اولین دخالت نظامی ترکیه در سوریه است. مدت زمان طولانی است که ترکیه نقش جبهه هماهنگ‌کننده دخالت امپریالیسم در سوریه را بازی می‌کند که هدف آن ساقط کردن حکومت بشار اسد است که مورد حمایت ایران قرار دارد. این کشور میزبان گروه مخالف ارتش آزاد سوریه است که حمله خود را با عبور از مرز ۹۱۰ کیلومتری با سوریه آغاز می‌کند.

 

* لبنان و اردن نیز پایگاه‌هایی برای هماهنگی شورشیان علیه سوریه هستند

 

لبنان و اردن نیز پایگاه‌هایی برای هماهنگی شورشی‌گری هستند. آنها همچنین اخیرا تماس‌هایی را با گروههای کردی داشته‌اند که از پیوستن به اخوان المسلمون و دیگر عناصر فرقه‌ای اهل سنت خودداری کرده و خود را همچنان دشمن ترکیه می‌دانند. همانند عربستان، قطر و ترکیه، دخالت لبنان به عنوان یک نیروی مزدور بر اساس خصومت‌های فرقه‌ای علیه شیعیان ایران و حکومت علوی اسد محسوب می‌شود که همین مسئله منجر به درگیری با حزب‌الله لبنان که تحت حمایت تهران و دمشق قرار دارد، خواهد شد.

 

هفته‌های اخیر شاهد درگیری‌های فرقه‌ای فزاینده‌ای در لبنان بوده‌ایم که منجر به مرگ چندین تن شده است. این درگیریها پس از دستگیری و کشتن یک روحانی مخالف سوریه و محافظش در یک ایست بازرسی در شمال کشور و دستگیری “شادی المولوی”، رهبر اهل سنت که اکنون به قید وثیقه آزاد بوده و به عضویت در یک گروه تروریستی متهم است، به بیروت نیز کشیده شد. تنش‌ها همچنین با ربوده شدن ۱۳ زائر شیعه توسط ارتش آزاد سوریه بالا گرفت. این مسئله منجر به تظاهرات‌های خشمگینانه در بیروت شد که در نهایت با وساطت شیخ حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله، پایان یافت.

 

* عربستان در پی منزوی کردن ایران و سوریه و شکست شیعیان بحرین

 

همچنین در اقدامی برای منزوی کردن ایران و سوریه و شکست شیعیان در بحرین، عربستان سعودی در حال تلاش برای ایجاد اتحادی شامل شش کشور عضو شورای همکاری یعنی بحرین، کویت، عمان، قطر، عربستان و امارات است. طرح اولیه چنین اتحادی میان عربستان و بحرین منجر به تظاهرات اعتراض‌آمیز شیعیان بحرین که اکثریت جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند، در راهپیمایی به طول چندین کیلومتر شد.

 

ایران این پیشنهاد را “طرحی آمریکایی برای الحاق بحرین به عربستان سعودی” خواند. بحرین به طور کامل به نیروهای سعودی وابسته است که در ماه مارس سال گذشته وارد این کشور شدند تا تظاهرات داخلی را سرکوب نمایند. چشم‌اندازهای اتحادی بزرگتر هفته جاری پس از بحث‌های اولیه به ریاست عبدالله پادشاه این کشور در ریاض کمرنگ‌ شد.

 

“سعود الفیصل”، وزیر خارجه عربستان گفت که “به منظور پیوستن همه اعضا و نه تنها دو عضو” به این طرح به زمان نیاز است. اتحادیه عرب از این طرح حمایت کرده و به ایران هشدار داده که به نهضت رسانه‌ای “و اظهارات تحریک‌آمیز مقامات ایرانی” علیه اتحاد سیاسی و نظامی کشورهای حاشیه خلیج فارس پایان دهد. “نبیل العربی”، دبیر کل اتحادیه عرب گفت: “هرگونه اتحاد میان بحرین و عربستان مربوط به حاکمیت دو کشور می‌شود و دیگر کشورهای حاشیه خلیج فارس و هیچ کشور دیگری حق دخالت در آن را ندارد.”

 

* اقدامات ضدسوری واشنگتن و اتحاد مخالفان ایران می‌تواند منجر به جنگ منطقه‌ای مخربی شود

 

سوریه نیز به شدت در حال ضربه خوردن از تحریم‌های بین‌المللی است که به قول “سفیان علاو”، وزیر نفت این کشور ۴ میلیارد دلار به صنعت نفت سوریه زیان وارد کرده و منجر به افزایش قیمت‌ها و کمبود اقلام برای شهروندانش شده است. گاز تولیدی سوریه تنها نیمی از نیازهای این کشور را تامین می‌کند و قیمت یک کپسول گاز خوراک‌پزی بیش از چهار برابر شده است.

 

“بان کی‌مون”، دبیر کل سازمان ملل روز گذشته بار دیگر درباره احتمال وقوع جنگ تمام‌عیار داخلی در سوریه در صورت شکست طرح صلح فعلی هشدار داد. در همان روز عبدالله، پادشاه عربستان از “نگرانی عمیق” خود از خشونت‌های فرقه‌ای در لبنان نوشت. وی در نامه‌ای به “میشل سلیمان”، رئیس جمهور لبنان هشدار داد که “با توجه به وخامت بحران و احتمال اختلافات فرقه‌ای در لبنان و درگیریهای قومی، ما خواستار تلاش‌های شما برای دخالت به منظور پایان این بحران و دور نگه داشتن لبنان از درگیریهای خارجی خصوصا با توجه به بحران سوریه در نزدیک مرزهای این کشور هستیم.”

 

همه این اظهارات به نوعی ژست‌های انسان‌دوستانه هستند. سازمان ملل به خوبی آگاه است که واشنگتن عمدا در حال پیگیری سیاست بی‌ثبات‌سازی سوریه به منظور توجیه جنگ برای تغییر حکومت سوریه از طریق متحدانش در ریاض، آنکارا و دوحه با حمایت نظامی آمریکا است. در حالی که تلاش‌های گسترده برای اتحاد میان کشورهای مخالف ایران در حال افزایش است، این مسئله می‌تواند منجر به وقوع جنگ منطقه‌ای تمام‌عیار با عواقبی مخرب شود.